Revell B-17G Flying Fortress

De B-17 Flying Fortress is de bekendste Amerikaanse bommenwerper uit de Tweede Wereldoorlog. Zware verliezen in 1943, toen in totaal 120 bommenwerpers werden neergeschoten, leidden tot de conclusie dat eerdere B-17-versies niet over voldoende verdedigingswapens beschikten. Dientengevolge was de voorste onderste neus van de B-17G uitgerust met een koepel met twee 12,7 mm machinegeweren om een effectieve verdediging tegen de gevreesde frontale aanvallen te garanderen. Tegelijkertijd werden er extra kanonposities aan de rompzijde toegevoegd. De bemanning, die zich nu in alle richtingen kon verdedigen, zorgde voor een gevoel van veiligheid, wat ook tot uiting kwam in de bijnaam Flying Fortress. Hoewel het voornamelijk werd gebruikt in Europa en het Midden-Oosten, leverde het ook onschatbare diensten in de Pacific-regio tijdens het vliegen over zee, patrouilles, verkenningen en bombardementen. In totaal zijn er 12.731 Flying Fortress gebouwd, waarvan 8.680 machines in G-uitvoering. De laatste B-17G verliet de fabriek op 29 juli 1945. Deze B-17G-35-VE 42-97880 Little Miss Mischief werd op 23 maart 1944 afgeleverd en diende van 15 juni 1944 tot 4 april 1945 de 91 Bomb group en ook het 324ste bomb squadron in Bassingbourn, Engeland voor 75 missies.

Stickers voor 2 USAAF-versies:

• B-17G-35-VE, serienummer 42-97880, DF-F, Little Miss Mischief, 8th Air Force, 1st Air Division, 1st Combat Wing, 91st Bomb Group, 324th Bomb Squadron, Bassingbourn, Groot-Brittannië, februari 1945
• B-17G-35-BO, serienummer 42-31909, Nine O Nine 8th Air Force, 1st Air Division, 1st Combat Wing, 91st Bomb Group, 323rd Bomb Squadron, Bassingbourn, VK, april 1945